Ołtarz jest najważniejszym miejscem w Kościele, ponieważ jest to miejsce, gdzie uobecnia się ofiara Jezusa Chrystusa. Ołtarz musi być stały, mocno przytwierdzony do posadzki, tak aby nie można było go przesunąć. Ołtarz powinien być zbudowany z trwałego materiału – najlepiej kamienia lub marmuru. Powinien być „wolnostojący” – czyli taki, który można obejść na około. Umożliwia on prowadzenie Mszy Świętej twarzą do wiernych. Od ołtarza nie powinno się głosić homilii oraz ogłoszeń duszpasterskich. Na ołtarzu powinny się znaleźć następujące elementy:
- przynajmniej jeden biały obrus, dla podkreślenia wagi Eucharystii, w której biorą udział wierni;
- świeczniki, które podkreślają szacunek i uroczysty charakter Eucharystii (podczas mszy świętej zapalane jest cztery lub sześć świec);
- krzyż z wizerunkiem ukrzyżowanego Jezusa Chrystusa (powinien być dobrze widoczny dla wiernych);
- elementy konieczne do sprawowania Mszy Świętej, czyli ewangeliarz (księga, w której znajdują się teksty Ewangelii), oraz od momentu przygotowania darów – patena, kielich, korporał, palka, mszał, puryfikaterz oraz puszka, jeśli wymaga tego konsekracja;
- podczas samego nabożeństwa na ołtarz wystawiane są monstrancje– czyli naczynia liturgiczne, w których umieszczana jest hostia, która uosabia osobę Jezusa Chrystusa;
- mikrofon powinien być umieszczony przy ołtarzu w sposób dyskretny;
- ozdoby w postaci żywych kwiatów powinny być ustawiane z umiarem, najlepiej obok ołtarza, a nie na nim;
- podczas wielkiego postu, nie powinno się stawiać kwiatów przy ołtarzu.
