Gnojowica to jeden z najbardziej wartościowych nawozów stosowanych powszechnie w rolnictwie. Zawiera bowiem duże ilości fosforu oraz azotu, czyli pierwiastków czynnie uczestniczących w procesie rozwoju roślin. Niestety typowym zjawiskiem jest ich nadmiar, co w znacznym stopniu utrudnia składowanie i obróbkę materiału. Podstawowym rozwiązaniem tego problemu jest tzw. uzdatnianie gnojowicy, czyli związanie w fazie stałej maksymalnej ilości fosforu i azotu w celu otrzymania w pełni naturalnego, łatwo przyswajalnego nawozu.
Uzdatnianie polega w głównej mierze na zastosowaniu odpowiedniego preparatu bogatego w mikroorganizmy. Używa się go głównie po to, aby poradzić sobie z niejednorodnością gnojowicy objawiającą się ciągłym powstawaniem rozmaitych osadów, a także specyficznego kożucha. Eliminowanie tych elementów jest zazwyczaj niezwykle uciążliwe, a na dodatek pochłania całkiem sporo środków finansowych. Poza tym nieuzdatniony nawóz może wywoływać u roślin różnego rodzaju zakażenia, obniżając tym samym efektywność plonów.
Wykorzystanie specjalistycznego preparatu skutkuje przede wszystkim upłynnieniem zbyt gęstej gnojowicy, wyraźnie ogranicza emisję szkodliwych i nieprzyjemnie pachnących gazów oraz zmniejsza poziom wilgotności ściółki, co prowadzi bezpośrednio do zminimalizowania ryzyka jej gnicia. Jak by tego było mało, dedykowany środek zauważalnie przyspiesza próchniczny rozkład obornika i zapobiega utracie wartościowych składników. Przeważnie podaje się go zwierzętom gospodarskim wraz z paszą, a efektem jest powstanie pożytecznej mikroflory w ich organizmach.
